Από τα μάτια η ανίχνευση του Πάρκινσον

Από τα μάτια η ανίχνευση του Πάρκινσον

Επιστήμονες του University College London (UCL) πιστεύουν ότι ανακάλυψαν μια μέθοδο για την ανίχνευση στο μάτι μεταβολών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον, προτού αναπτυχθούν τα συμπτώματά της, τα οποία περιλαμβάνουν τρέμουλο, μυϊκή δυσκαμψία και βραδυκινησία.

Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά μέχρι σήμερα, αυτά τα συμπτώματα προκύπτουν μόνο εφόσον τα κύτταρα του εγκεφάλου έχουν καταστραφεί, καθώς δεν υπάρχει ειδική ακτινοσκόπηση που να ανιχνεύει την παθολογία της νόσου στον εγκέφαλο ή εξέταση αίματος η οποία μπορεί να τη διαγνώσει. Σε εργαστηριακές μελέτες τους σε ποντίκια οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι αλλοιώσεις που συνδέονται με τη νόσο θα μπορούσαν να διαφανούν στο βάθος των ματιών τους πριν από την εμφάνιση των ορατών εκδηλώσεων.

Η καθηγήτρια Φραντσέσκα Κορντέιρο, που ηγήθηκε της έρευνας, δήλωσε ότι πρόκειται για μια «επαναστατική ανακάλυψη στην πρώιμη διάγνωση προς την έγκαιρη παρέμβαση και πιο αποτελεσματική θεραπεία» μιας ασθένειας που προσβάλλει ένα στα 500 άτομα και είναι η δεύτερη πιο κοινή νευροεκφυλιστική ασθένεια παγκοσμίως.

Από την πλευρά του, ο δρ Αρθουρ Ρόουτς, διευθυντής έρευνας στο φιλανθρωπικό ίδρυμα Πάρκινσον Μεγάλης Βρετανίας, τονίζοντας ότι υπάρχει «επιτακτική ανάγκη για έναν απλό και ακριβή τρόπο ανίχνευσης της νόσου, ιδιαίτερα στα πρώτα της στάδια», επισήμανε: «Ενας βιοδείκτης για τη νόσο σε ένα απλό, μη επεμβατικό τεστ, όπως η εξέταση του ματιού, θα βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση και οι άνθρωποι θα μπορούν να επωφεληθούν από τις νέες θεραπείες που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των αιτίων της και στην επιβράδυνση της εξέλιξης».

Οι ερευνητές, που δημοσίευσαν την μελέτη τους στο «Acta Neuropathologica Communications», διαπίστωσαν ότι, χορηγώντας στα πειραματόζωά τους μια πρόσφατη εκδοχή ενός αντιδιαβητικού φαρμάκου, είδαν μείωση της βλάβης των κυττάρων, γεγονός που θέλουν να επιβεβαιώσουν και σε ασθενείς με νόσο Πάρκινσον, δοκιμάζοντας και αναπτύσσοντας περαιτέρω τη μελέτη τους.

Η ασθένεια δεν οδηγεί άμεσα στον θάνατο, αλλά χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου, με συνέπεια να επιβαρύνεται συνεχώς η ποιότητα ζωής του πάσχοντος.